ก่อนที่จะนอนหลับในคืนนี้และทุกๆคืนผมอยากจะให้ทุกๆคนนึกถึง 13 หมูป่า ติดถ้ำ 17 วันสุดมืดมิดทั้งชีวิตไร้หนทาง ปราศจากน้้ำกินดีๆ ไม่มีมาม่าให้ต้ม ไม่มีไฟ ไม่มีอินเตอร์เน็ต ไม่มีอะไรให้ดู ไม่มีแสงส่องสว่าง มีแต่ความืดมิด และความหวาดกลัว หวาดระแวง ความหิวโหย ความทรมาน อจนลำไส้บิด ผอม ไร้เรี่ยวแรง เวลาฆ่าเขาได้ตลอดที่น้ำจะสูงขึ้นฆ่าชีวิตได้ทุกนาที ทุกๆนาทีมีเสียงร้องไห้ของเพื่อน ของน้อง ของพี่
ผมถามกลับกัน?? ว่าวันนี้คุณจะหยุดอยู่บ้านเพียง 14 วันมีทั้งของกิน มีทั้งไฟฟ้า มีทั้งอินเตอร์เน็ต มีทั้งพัดลม มีทั้งผ้าห่ม มีทั้งหมอน มีทั้งคนรัก มีทั้งคนกอดมีทุกๆอย่างที่จะทำให้คุณไม่ลำบาก คุณหยุดให้ประเทศไทยได้ไหม? ขอให้ทุกคนอดทน เจ็บแต่จบ เราจะผ่านมันไปโดยเร็วครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น